Bulleh Shah Poetry In Punjabi
Bulleh Shah Poetry in Punjabi: Bulleh Shah was a renowned Punjabi poet who explored themes of love, knowledge, and philosophy through his poetry. His verses often express emotions, dreams, and foundational principles of humanity. His linguistic style blends traditional Punjabi with contemporary idioms, resonating with audiences across borders and time periods. Bulleh Shah’s poetry is characterized by its cautious adherence to literary traditions, making him a profound philosopher and poet of humanism.
Also Read . Bulleh shah poetry in urdu
الف آگ لگی وچ سینے دے
تے سینہ تپ کےوانگ تندور ہویا
کج لوکاں دے طعنیان نے مار دتا
کج سجن اکھاں توں دور ہویا
اک شیشہ لیا سی یار ویکھن لئی
او وی زمیں تے ڈگ کے چور ہویا
بھلے شاہ لوکی بس کے یار منا لینڈے
سادا تے رونا وی نا منظور ہویا
بے لوث محبت
زہر ویکھ کے جے پیتا تے کی پیتا
عشق سوچ کے جے کیتا تے کی کیتا
دل دے کے دل لئین دی جے اس رکھی
وے بلھیا پیار ایہو جیا کیتا تے کی کیتا
ہر خون وِچ وفا نہیں ہوندی بلھیا
نسلاں ویکھ کے یار بنایا کر
Har Khun Wich Wafa Nai Hondi Bulya
Naxla Waikh Ky Yar Banaya Kar
جے عشق کرنا گناہ اے لوکو
میں عشق کیتا مینوںمار دیو
Jy Ishq KArna Guna Ay Loko
Mai Ishq Kita Manuu Mar Dayo
عیباہ والا بندہ میں
اندروں باروں گندا میں
Ayba Wala BAnda Mai
Andro Baro Ganda Mai
بے حیائی دی سوہنی سنگت نالوں
تنہای دی پاکی چنگی
Bay Hayai Di Sohni Sangat Nalo
Tanhai Di Paki Changi
لِیاچکر مقدراں انج بلھیا
اسی اجٹر گئے اوہ شاہ ہو گئے
Lia Chakar Muqdra Inj Bulya
Axi Ujr Gy Ao Xhah Ho Gay
ہر کوئی یار نہیں ہوندا بلھیا
کدی کلیا بہ کے سوچ تے سہی
Har Koi YAr NAi Honda Bulya
KAdi Kalya BAy Ky Xoch Ty Xahi
کیتاںسوال میاں مجنوںنوں
تیری لیلا رنگ دی کالی اے
Kita Xawal Mian Majno No
Tari LAila Rang Di Kali Ay
دنیا راضی ہو نہیں سکدی
بندا مکدا مک جاندا اے
Dunia Razi Ho Nahi SAkdi
Banda Mukda Muk JAnda Ay
جنہاں دا نہ جگ تے کوئی
اوہ وی پتر پلدے ویکھے
Jinha Da NA Jag TY Koi
Oh Ve Putar Paldy Wakhy
موت نہ ویکھے عمر نوں
عشق نہ ویکھے ذات
Mot Na Wakhy Umer Nu
Ishq Na Wakhy Zat
اک اکھ دا مول سوا لکھ بلیھا
پورا یار تولا تے کی بن سی ؟
Ik Ankh Da Mol Xawa Lakh Bulya
Pora Yar Tola Ty Ki BAn c
مرشد جے نہ راضی ہووے
مجرا ، ناچ ، داھمال برابر
Murxhad Jy Na Razi Ho Way
Mujra Nach Dhamal BaraBar
Kalam Baba Bulleh Shah Punjabi Poetry
آکھاں وے دل جانی پیاریا، مینوں کیہا چیٹک لایا ای
آکھاں وے دل جانی پیاریا، مینوں کیہا چیٹک لایا ای
میں تیں وچ نہ ذراجدائی، ساتھوں اپنا آپ چھپایا ای
مجھیں آئیاں رانجھا یار نہ آیا، پُھوک برہوں ڈوں لایا ای
ہیں نیڑے مینوں دُور کیوں دسنایں، ساتھوں اپنا آپ چھپایا ای
وچ مصر دے وانگ زلیخا، گھنگٹ کھول رُلایا ای
شوہ بلھے دے سر پر برقع، تیرے عشق نچایا ای
آکھاں وے دل جانی پیاریا، مینوں کیہا چیٹک لایا ای
مینوں سکھ دا سنیہڑا توں جھب لیاویں وے پاندھیا ہو
مینوں سکھ دا سنیہڑا توں جھب لیاویں وے
پاندھیا ہو
میں کبڑی میں دبڑی ہوئی آں
میرے سبھ دکھڑے بتلاویں وے
پاندھیا ہو
کھلیاں لٹاں گل دست پراندا
ایہہ گل آکھیں، نہ شرمائیں وے
پاندھیا ہو
اک لکھ دیندی میں دو لکھ دیساں
مینوں پیارا آن ملاویں وے
یاراں لکھ کتابت بھیجی
کِتے گوشے بہہ سمجھاویں وے
پاندھیا ہو
بلھا شوہ دیاں مڑن مہاراں
لکھ پتیاں توں جھب دھاویں وے
پاندھیا ہو
مینوں سکھ دا سنیہڑا توں جھب لیاویں وے
پاندھیا ہو
بلھا کیہ جاناں ذات عشق دی کون
بلھا کیہ جاناں ذات عشق دی کون
نہ سوہاں، نہ کم بکھیڑے ونجے جاگن سَون
رانجھے نوں میں گالیاں دیواں، من وچ کراں دعائیں
میں تے رانجھا اکو کوئی، لوکاں نوں ازمائیں
جس بیلے وچ بیلی وسے، اُس دیاں لواں بلائیں
بلھا شوہ نوں پاسے چھڈ کے، جنگل ول نہ جائیں
بلھا کیہ جاناں ذات عشق دی کون
نہ سوہاں، نہ کم بکھیڑے ونجے جاگن سَون
